Και είδα, και να! Το Αρνίο να έχει σταθεί πάνω
στο όρος Σιών, και μαζί του εκατόν σαράντα
τέσσερις χιλιάδες να έχουν το όνομά του και το
όνομα του Πατέρα του γραμμένο πάνω στα
μέτωπά τους.
14-2 Και άκουσα φωνή από τον ουρανό σαν βοή
νερών πολλών και σαν φωνή βροντής μεγάλης,
και η φωνή που άκουσα ήταν όπως κιθαριστών
που παίζουν με τις κιθάρες τους.
14-3 Και τραγουδούν ωδή καινούργια μπροστά
στο θρόνο και μπροστά στα τέσσερα γεμάτα ζωή
όντα, και στους πρεσβυτέρους. Και κανείς δεν
μπορούσε να μάθει την ωδή παρά μόνο οι
εκατόν σαράντα τέσσερεις χιλιάδες, οι
αγορασμένοι από τη γη. 14-4 Αυτοί είναι που δεν μολύνθηκαν με
γυναίκες, γιατί είναι παρθένοι· αυτοί είναι που
ακολουθούν το Αρνίο όπου κι αν πηγαίνει. Αυτοί
αγοράστηκαν από τους ανθρώπους, απαρχή για
το Θεό και το Αρνίο,
14-5 και στο στόμα τους δε βρέθηκε ψέμα· είναι
δηλ. άμωμοι.
14-6 Και είδα άλλο άγγελο να πετά μεσούρανα,
έχοντας ευαγγέλιο αιώνιο, για να ευαγγελίσει
όσους κάθονται πάνω στη γη και σε κάθε έθνος
και φυλή και γλώσσα και λαό,
14-7 λέγοντας με φωνή μεγάλη. Φοβηθείτε το
Θεό και δώστε σ’ αυτόν δόξα, γιατί ήρθε η ώρα
της κρίσης του, και προσκυνήστε αυτόν που
έκανε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και
πηγές με νερά.
14-8 Και άλλος άγγελος, δεύτερος, ακολούθησε
λέγοντας. Έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα η μεγάλη,
που από το κρασί του θυμού της πορνείας της
έχει ποτίσει όλα τα έθνη.
14-9 Και άλλος άγγελος, τρίτος, τους
ακολούθησε λέγοντας με φωνή μεγάλη. Αν
κάποιος προσκυνεί το θηρίο και την εικόνα του,
και λαβαίνει το χάραγμα πάνω στο μέτωπό του ή
πάνω στο χέρι του,
14-10 και αυτός θα πιει από το κρασί του θυμού
του Θεού που είναι παρασκευασμένο ανέρωτο
μέσα στο ποτήρι της οργής του και θα βασανιστεί
με φωτιά και θειάφι μπροστά στους αγίους
αγγέλους και μπροστά στο Αρνίο.
14-11 Και ο καπνός του βασανισμού τους
ανεβαίνει στους αιώνες των αιώνων, και δεν
έχουν ανάπαυση ημέρα και νύχτα όσοι
προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του, και αν
κάποιος λαβαίνει το χάραγμα του ονόματός του.
14-12 Εδώ (θα φανεί) η υπομονή των αγίων,
εκείνων που τηρούν τις εντολές του Θεού και την
πίστη προς τον Ιησού.
14-13 Και άκουσα φωνή από τον ουρανό να λέει.
Γράψε. Μακάριοι οι νεκροί, που πεθαίνουν από
τώρα, (αφού έζησαν) αρεστά στον Κύριο. Ναι,
λέει το Πνεύμα, για να αναπαυτούν από τους
κόπους τους, γιατί τα έργα τους ακολουθούν μαζί
τους.
14-14 Και είδα, και ιδού σύννεφο λευκό και πάνω
στο σύννεφο καθισμένος όμοιος με Υιό
Ανθρώπου, έχοντας πάνω στο κεφάλι του
στεφάνι χρυσό και στο χέρι του δρεπάνι κοφτερό.
14-15 Και άλλος άγγελος βγήκε από το ναό,
κράζοντας με φωνή μεγάλη σ’ αυτόν που κάθεται
πάνω στο σύννεφο. Στείλε το δρεπάνι σου και
θέρισε, γιατί ήρθε η ώρα να θερίσεις, επειδή
ξεράθηκε ο καρπός για το θερισμό της γης.
14-16 Και αυτός που κάθεται πάνω στο σύννεφο
έβαλε το δρεπάνι του πάνω στη γη, και
θερίστηκε η γη.
14-17 Και άλλος άγγελος βγήκε από το ναό που
είναι στον ουρανό, έχοντας και αυτός δρεπάνι
κοφτερό.
14-18 Και άλλος άγγελος βγήκε από το
θυσιαστήριο, έχοντας εξουσία πάνω στη φωτιά,
και φώναξε με φωνή μεγάλη σ’ αυτόν που έχει το
δρεπάνι το κοφτερό, λέγοντας. Στείλε το δρεπάνι
σου το κοφτερό και τρύγησε τα σταφύλια (του
φυτού) της αμπέλου της γης (επομένως κάθε
κλήματος των αμπελώνων της γης), γιατί
ωρίμασαν τα σταφύλια της γης.
14-19 Και έβαλε ο άγγελος το δρεπάνι του στη
γη, και τρύγησε την άμπελο, (δηλ. όλα τα
αμπέλια) της γης και έριξε τα σταφύλια της στο
πατητήρι του θυμού του Θεού, το μεγάλο.
14-20 Και πατήθηκε το πατητήρι έξω από την
πόλη, και βγήκε αίμα από το πατητήρι (που
έφτανε) μέχρι τα χαλινάρια των ίππων σε
απόσταση χιλίων εξακοσίων σταδίων (δηλ.
περίπου τριακοσίων χιλιομέτρων)