9-1 Και ο πέμπτος άγγελος σάλπισε. Και είδα
αστέρα να έχει πέσει από τον ουρανό στη γη,
και του δόθηκε το κλειδί του πηγαδιού της
αβύσσου (του χωρίς βυθού χάους).
9-2 Και άνοιξε το πηγάδι της αβύσσου και
ανέβηκε καπνός από το πηγάδι σαν καπνός από
καμίνι που καίει με (μεγάλη) φωτιά, και
σκοτείνιασε ο ήλιος και ο αέρας από τον καπνό
του πηγαδιού.
9-3 Και από τον καπνό βγήκαν ακρίδες στη γη,
και τους δόθηκε εξουσία σαν αυτήν που έχουν οι
σκορπιοί της γης.
9-4 Και τους ειπώθηκε να μη βλάψουν το
χορτάρι της γης, ούτε κανένα φυτό χλωρό, ούτε κανένα δέντρο, παρά μόνο τους ανθρώπους που
δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού πάνω στα
μέτωπά τους.
9-5 Και τους δόθηκε εντολή να μην τους
σκοτώσουν, αλλά να βασανιστούν πέντε μήνες·
και ο βασανισμός τους είναι σαν βασανισμός
σκορπιού όταν πληγώσει άνθρωπο.
9-6 Και κατά τις ημέρες εκείνες θα ζητήσουν οι
άνθρωποι το θάνατο, αλλά δεν θα τον βρουν, και
θα επιθυμήσουν να πεθάνουν (για να
γλυτώσουν), αλλά θα φεύγει ο θάνατος από
αυτούς.
9-7 Και τα ομοιώματα των ακρίδων είναι όμοια με
ίππους που είναι έτοιμοι για πόλεμο, και πάνω
στα κεφάλια τους είναι σαν στέφανοι όμοιοι με
χρυσό, και τα πρόσωπά τους σαν πρόσωπα
ανθρώπων.
9-8 Και είχαν τρίχες σαν τρίχες γυναικών, και τα
δόντια τους ήταν σαν των λιονταριών.
9-9 Και είχαν θώρακες (προστατευτική κάλυψη)
σαν θώρακες σιδερένιους, και ο θόρυβος των
πτερύγων τους σαν θόρυβος αρμάτων με ίππους
πολλούς που τρέχουν σε πόλεμο.
9-10 Και έχουν ουρές όμοιες με σκορπιούς και
κεντριά, και με τις ουρές τους έχουν τη δύναμη
να βλάψουν τους ανθρώπους πέντε μήνες.
9-11 Έχουν πάνω τους βασιλιά τον άγγελο της
αβύσσου· το όνομά του Εβραϊκά είναι Αβαδδών,
στην δε Ελληνική έχει όνομα Απολλύων.
9-12 Το ουαί, (αλοίμονο), το ένα πέρασε· ιδού,
έρχονται ακόμα δύο ουαί κατόπιν.
9-13 Και ο έκτος άγγελος σάλπισε. Και άκουσα
μία φωνή από τα τέσσερα κέρατα του
θυσιαστηρίου του χρυσού, που είναι μπροστά
στο Θεό,
9-14 να λέει στον έκτο άγγελο που έχει τη
σάλπιγγα. Λύσε τους τέσσερις αγγέλους τους
δεμένους πάνω στον ποταμό το μεγάλο, τον
Ευφράτη.
9-15 Και λύθηκαν οι τέσσερις άγγελοι, οι
προετοιμασμένοι γι’ αυτήν την ώρα και ημέρα και
μήνα και χρονιά, για να σκοτώσουν το ένα τρίτο
των ανθρώπων.
9-16 Και ο αριθμός των στρατευμάτων του
ιππικού είναι διακόσια εκατομμύρια
(2x10.000x10.000), άκουσα τον αριθμό τους. 9-17 Και μ’ αυτό τον τρόπο είδα τους ίππους
στην όραση και αυτούς που κάθονται πάνω τους:
Να έχουν θώρακες πύρινους (κόκινους) και
υακίνθινους (γαλάζιους) και θειαφένιους
(κιτρινωπούς)· και τα κεφάλια των ίππων σαν
κεφάλια λιονταριών, και από τα στόματά τους
βγαίνει φωτιά και καπνός και θειάφι.
9-18 Από τις τρεις τούτες πληγές σκοτώθηκαν το
ένα τρίτο των ανθρώπων, δηλαδή από τη φωτιά
και τον καπνό και το θειάφι που βγαίνει από τα
στόματά τους.
9-19 Γιατί η δύναμη των ίππων είναι στο στόμα
τους και στις ουρές τους· γιατί οι ουρές τους είναι
όμοιες με φίδια που έχουν κεφάλια και με αυτές
βλάπτουν.
9-20 Και οι υπόλοιποι από τους ανθρώπους,
που δεν σκοτώθηκαν με τις πληγές αυτές, δεν
μετάνοιωσαν (για να μεταστραφούν) από τα έργα
των χεριών τους, ώστε να μην προσκυνήσουν τα
δαιμόνια, και τα είδωλα τα χρυσά, και τα αργυρά,
και τα χάλκινα, και τα λίθινα, και τα ξύλινα, που
ούτε να βλέπουν μπορούν, ούτε να ακούνε, ούτε
να περπατούν.
9-21 Και δε μετάνοιωσαν από τους φόνους που
έκαναν, ούτε από τις μαγείες τους, ούτε από την
πορνεία τους, ούτε από τις κλεψιές τους .
Και είδα άλλο άγγελο, ισχυρό, να κατεβαίνει από
τον ουρανό, ντυμένο με νεφέλη, και το ουράνιο
τόξο πάνω στο κεφάλι του, και το πρόσωπό του
σαν τον ήλιο, και τα πόδια του σαν πύρινοι
στύλοι,
10-2 και έχει στο χέρι του ένα βιβλίο ανοιγμένο.
Και έθεσε το πόδι του το δεξί πάνω στη θάλασσα
και το αριστερό πάνω στη γη,
10-3 και έκραξε με φωνή μεγάλη όπως ακριβώς
βρυχιέται το λιοντάρι. Και όταν έκραξε, λαλήσανε
οι επτά βροντές τις δικές τους φωνές.
10-4 Και όταν λαλήσανε οι επτά βροντές,
επρόκειτο να γράφω. Αλλά άκουσα φωνή από
τον ουρανό να λέει. Σφράγισε αυτά που
λαλήσανε οι επτά βροντές και μην τα γράψεις.
10-5 Και ο άγγελος, που είδα να στέκεται πάνω
στη θάλασσα και πάνω στη γη, σήκωσε το χέρι
του το δεξί στον ουρανό 10-6 και ορκίστηκε σ’ Αυτόν που ζει στους
αιώνες των αιώνων, ο οποίος έχτισε τον ουρανό
και όσα υπάρχουν σ’ αυτόν, και τη γη και όσα
υπάρχουν σ’ αυτήν, και τη θάλασσα και όσα
υπάρχουν σ’ αυτήν, ότι χρονος πια δεν υπάρχει.
10-7 Αλλά στις ημέρες της φωνής του έβδομου
αγγέλου, όταν μέλλει να σαλπίζει, τότε
επιτελέστηκε το μυστήριο του Θεού, καθώς
ευαγγέλισε (χαροποιά προανάγγειλε) στους
δικούς του δούλους, τους προφήτες.
10-8 Και η φωνή που άκουσα από τον ουρανό
πάλι μιλά μαζί μου και λέει. Πήγαινε, λάβε το
μικρό βιβλίο το ανοιγμένο στο χέρι του αγγέλου
που στέκεται πάνω στη θάλασσα και πάνω στη
γη.
10-9 Και πήγα προς τον άγγελο, λέγοντάς του να
μου δώσει το βιβλίο το μικρό. Και μου λέει. Λάβε
και κατάφαγέ το· και θα σου πικράνει την κοιλιά,
αλλά στο στόμα σου θα είναι γλυκό σαν μέλι.
10-10 Και έλαβα το βιβλίο από το χέρι του
αγγέλου και το κατάφαγα και ήταν στο στόμα μου
σαν μέλι γλυκό· αλλά όταν το έφαγα, πικράθηκε
η κοιλιά μου.
10-11 Και μου λένε. Πρέπει πάλι να προφητέψεις
σε λαούς και σε έθνη και σε γλώσσες και σε
βασιλιάδες πολλούς.
Και μου δόθηκε καλάμι (μετρήματος) όμοιο με
ραβδί, λέγοντάς μου. Σήκω και μέτρησε το ναό
του Θεού και το θυσιαστήριο και εκείνους που
προσκυνούν μέσα σ’ αυτόν.
11-2 Αλλά την αυλή την εξωτερική του ναού,
βγάλ’ την έξω από το μέτρημα και μην την
μετρήσεις, γιατί δόθηκε στα έθνη, και την πόλη
την Αγία θα πατήσουν σαράντα δύο μήνες.
11-3 Και θα δώσω στους δύο μάρτυρές μου και
θα προφητέψουν χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες
ντυμένοι με σάκους.
11-4 Αυτοί είναι οι δύο ελιές (του προφ. Ζαχαρία,
δ΄3) και οι δύο λυχνίες που στέκονται μπροστά
στον Κύριο της γης.
11-5 Και αν κάποιος θέλει να τους βλάψει, φωτιά
βγαίνει από το στόμα τους και κατατρώει τους
εχθρούς τους. Και αν κάποιος θελήσει να τους
βλάψει, με τον ίδιο τρόπο πρέπει αυτός να
σκοτωθεί.
11-6 Αυτοί έχουν την εξουσία να κλείσουν τον
ουρανό, για να μην πέφτει βροχή κατά τις ημέρες
της προφητείας τους. Και έχουν εξουσία πάνω στα νερά να τα μετατρέπουν σε αίμα και να
χτυπήσουν τη γη με κάθε πληγή όσες φορές κι
αν θελήσουν.
11-7 Και όταν επιτελέσουν τη μαρτυρία τους, το
θηρίο που ανεβαίνει από την άβυσσο θα κάνει με
αυτούς πόλεμο και θα τους νικήσει (στο υλικό
πεδίο, γιατί οι άνθρωποι δεν θα υπακούσουν
στους προφήτες και θα αναδείξουν παγκόσμιο
άρχοντα το θηρίο, δηλ. τον Αντίχριστο) και θα
τους σκοτώσει.
11-8 Και το πτώμα τους θα κείτεται στην πλατεία
της πόλης της μεγάλης, που καλείται πνευματικά
Σόδομα και Αίγυπτος, όπου και ο Κύριός τους
σταυρώθηκε.
11-9 Και βλέπουν (οι άνθρωποι) από τους λαούς
και φυλές και γλώσσες και έθνη το πτώμα τους
τρεισήμισι ημέρες, και δεν θα αφήνουν τα
πτώματά τους να τεθούν σε μνήμα.
11-10 Και όσοι κατοικούν πάνω στη γη χαίρονται
γι’ αυτούς, και ευχαριστιούνται, και δώρα θα
στείλουν ο ένας στον άλλο, γιατί αυτοί οι δύο
προφήτες βασάνισαν (με το ελεγκτικό τους
κήρυγμα και τα θαύματα που προκαλούσαν
φόβο) όσους κατοικούν πάνω στη γη.
11-11 Και μετά τις τρεισήμισι ημέρες, πνεύμα
ζωής από το Θεό εισήλθε μέσα τους, και
στάθηκαν πάνω στα πόδια τους, και μεγάλος
φόβος έπεσε πάνω σ’ αυτούς που τους έβλεπαν.
11-12 Και άκουσα φωνή μεγάλη από τον ουρανό
να τους λέει. Ανεβείτε εδώ. Και ανέβηκαν στον
ουρανό μέσα στη νεφέλη, και τους είδαν οι
εχθροί τους.
11-13 Και εκείνη την ημέρα έγινε μεγάλος
σεισμός, και έπεσε το ένα δέκατο της πόλης, και
σκοτώθηκαν κατά το σεισμό επτά χιλιάδες
άνθρωποι, και οι λοιποί (επειδή) γέμισαν από
φόβο, τότε έδωσαν δόξα στο Θεό του ουρανού.
11-14 Το ουαί (αλοίμονο) το δεύτερο πέρασε·
ιδού, το ουαί το τρίτο έρχεται γρήγορα.