11-15 Και ο έβδομος άγγελος σάλπισε· και
έγιναν φωνές μεγάλες στον ουρανό που έλεγαν.
Η βασιλεία του κόσμου έγινε του Κυρίου μας και
του Χριστού του, και θα βασιλέψει στους αιώνες
των αιώνων.
11-16 Και οι είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι που
κάθονται μπροστά στο Θεό, πάνω στους
θρόνους τους, έπεσαν με τα πρόσωπά τους και
προσκύνησαν το Θεό, 11-17 λέγοντας. Σε ευχαριστούμε, Κύριε, ο Θεός
ο Παντοκράτορας, που (πάντοτε) υπάρχεις και
που (πάντοτε) υπήρχες, και που έρχεσαι
(πάντα). γιατί έλαβες τη δύναμή σου τη μεγάλη
και εβασίλευσες.
11-18 Και τα έθνη οργίστηκαν, αλλά ήρθε (με τη
σειρά της) η οργή σου, και ο καιρός των εθνών
για να κριθούν, και για να δώσεις το μισθό στους
δούλους σου τους προφήτες και στους αγίους
που φοβούνται το όνομά σου, τους μικρούς και
τους μεγάλους, και για να καταστρέψεις εκείνους
που καταστρέφουν τη γη.
11-19 Και ανοίχτηκε ο ναός του Θεού που είναι
στον ουρανό και φάνηκε η κιβωτός της διαθήκης
του Κυρίου μέσα στο ναό του. Και έγιναν
αστραπές και φωνές και βροντές και σεισμός και
χαλάζι μεγάλο .
Και σημείο μεγάλο φάνηκε στον ουρανό: γυναίκα
με περίβλημα τον ήλιο, και η σελήνη κάτω από
τα πόδια της, και πάνω στο κεφάλι της ένας
στέφανος από δώδεκα αστέρες.
12-2 Και έχοντας παιδί στην κοιλιά έκραζε από
τους πόνους και βασανιζόταν να γεννήσει.
12-3 Και φάνηκε άλλο σημείο στον ουρανό, και
ιδού δράκοντας (όφις) μεγάλος, κόκκινος, που
έχει επτά κεφάλια και δέκα κέρατα, και πάνω στα
κεφάλια του επτά διαδήματα.
12-4 Και η ουρά του σέρνει το ένα τρίτο των
αστέρων του ουρανού και τους έριξε στη γη. Και
ο δράκοντας στάθηκε μπροστά στη γυναίκα, που
μέλλει να γεννήσει, για να καταφάει το τέκνο της
όταν το γεννήσει.
12-5 Και γέννησε γιο αρσενικό (δηλ. με την
αληθινή αρρενωπότητα, αυτήν του Πνεύματος
του Θεού), ο οποίος μέλλει να ποιμαίνει όλα τα
έθνη με ράβδο σιδερένια. Και αρπάχτηκε το
τέκνο της προς το Θεό και προς το θρόνο του.
12-6 Και τότε η γυναίκα έφυγε στην έρημο όπου
έχει εκεί τόπο ετοιμασμένο από το Θεό, για να
την τρέφουν εκεί χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες.
12-7 Και έγινε πόλεμος στον ουρανό, ο Μιχαήλ
και οι άγγελοί του ήρθαν να πολεμήσουν με το
δράκο. Και ο δράκος πολέμησε και οι άγγελοί
του.
12-8 Αλλά δεν υπερίσχυσε, ούτε βρέθηκε τόπος
γι’ αυτόν πια στον ουρανό. 12-9 Και ρίχτηκε ο δράκοντας, ο όφις ο μεγάλος
ο αρχαίος, που απόκαλείται διάβολος και ο
Σατανάς, αυτός που πλανά την οικουμένη όλη,
ρίχτηκε στη γη και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί
του.
12-10 Και άκουσα φωνή μεγάλη στον ουρανό να
λέει. Τώρα έγινε η σωτηρία και η δύναμη και η
βασιλεία του Θεού μας και η εξουσία του Χριστού
του, γιατί ρίχτηκε ο κατήγορος των αδελφών μας,
που τους κατηγορεί μπροστά στο Θεό μας ημέρα
και νύχτα.
12-11 Και αυτοί τον νίκησαν χάρη στο αίμα του
Αρνίου και χάρη στο λόγο της μαρτυρίας τους,
και δεν αγάπησαν την ψυχή τους μέχρι το
θάνατο.
12-12 Γι’ αυτό ας ευφραίνεστε Ουρανοί και όσοι
σ’ αυτούς κατασκηνώνετε. Αλοίμονο στη γη και
τη θάλασσα, γιατί κατέβηκε ο ∆ιάβολος προς
εσάς έχοντας θυμό μεγάλο, επειδή ξέρει ότι λίγο
καιρό έχει.
12-13 Και όταν είδε ο δράκος ότι ρίχτηκε στη γη,
καταδίωξε τη γυναίκα που γέννησε το αρσενικό
παιδί.
12-14 Και δόθηκαν στη γυναίκα οι δυο φτερούγες
του αετού του μεγάλου, για να πετά στην έρημο,
στον τόπο της, για να τρέφεται εκεί έναν καιρό
και δύο καιρούς και μισό καιρό, μακριά από το
πρόσωπο του φιδιού.
12-15 Και έβγαλε ο όφις από το στόμα του πίσω
από τη γυναίκα, νερό σαν ποταμό, για να την
κάνει να παρασυρθεί από τον ποταμό.
12-16 Αλλά βοήθησε η γη τη γυναίκα, και άνοιξε
η γη το στόμα της και κατάπιε τον ποταμό που
έβγαλε ο δράκος από το στόμα του.
12-17 Και τότε οργίστηκε ο δράκοντας κατά της
γυναίκας και έφυγε, για να κάνει πόλεμο με τους
υπόλοιπους απογόνους της, που τηρούν τις
εντολές του Θεού και που έχουν τη μαρτυρία του
Ιησού.
Και στάθηκα πάνω στην άμμο της θάλασσας. Και
είδα από τη θάλασσα θηρίο να ανεβαίνει,
έχοντας δέκα κέρατα και επτά κεφάλια, και πάνω
στα κέρατά του δέκα διαδήματα και πάνω στα
κεφάλια του βλάσφημα ονόματα.
13-2 Και το θηρίο που είδα ήταν όμοιο με
λεοπάρδαλη και τα πόδια του σαν αρκούδας και
το στόμα του σαν στόμα λιονταριού. Και του έδωσε ο δράκοντας (δηλ. ο Σατανάς) τη δύναμή
του και το θρόνο του και εξουσία μεγάλη.
13-3 Και ένα από τα κεφάλια του ήταν σαν
σφαγμένο για θάνατο, αλλά η θανάσιμη πληγή
του θεραπεύτηκε. Και (τότε) θαύμασε όλη η γη
και ακολούθησε πίσω από το θηρίο, και
13-4 προσκύνησαν το δράκοντα (Σατανά), που
έδωσε την εξουσία στο θηρίο (Αντίχριστο), και
προσκύνησαν το θηρίο, λέγοντας. Ποιος είναι
όμοιος με το θηρίο (Αντίχριστο), και ποιος
μπορεί να πολεμήσει με αυτόν;
13-5 Και του δόθηκε (κατά παραχώρηση,
υπερήφανο) στόμα να λαλεί μεγάλα
(μεγαλοποιώντας τον εαυτό του) και βλασφημία
(καταφρονώντας τον αληθινό Θεό), και του
δόθηκε εξουσία να πολεμήσει (την Εκκλησία)
σαράντα δύο μήνες.
13-6 Και άνοιξε το στόμα του σε βλασφήμια κατά
του Θεού, για να βλασφημήσει το όνομά του και
τη σκηνή του, αυτούς (δηλ. τους αγίους,
αγγέλους και ανθρώπους) που κατασκηνώνουν
στον ουρανό.
13-7 Και του δόθηκε (άδεια) να κάνει πόλεμο με
τους αγίους και να τους νικήσει (στο υλικό πεδίο,
δηλ. με παραπλανητικά μέσα να αποσπάσει την
υποστήριξη του κόσμου προς το πρόσωπό του,
παρά την εναντίον του διδασκαλεία των δύο
προφητών). Και του δόθηκε εξουσία πάνω σε
κάθε φυλή και λαό και γλώσσα και έθνος.
13-8 Και θα τόν προσκυνήσουν όλοι όσοι
κατοικούν πάνω στη γη, των οποίων δεν έχει
γραφτεί το όνομά των στο βιβλίο της ζωής του
Αρνίου του σφαγμένου (σύμφωνα με τη θεία
βούληση) από την αρχή της δημιουργίας του
κόσμου. 13-9 Αν κάποιος έχει αυτί ας ακούσει
13-10 Αν κάποιος οδηγεί άλλους σε αιχμαλωσία,
σε αιχμαλωσία (και ο ίδιος) πηγαίνει· αν κάποιος
με μαχαίρι σκοτώνει, αυτός πρέπει (σύμφωνα με
το νόμο του Θεού) με μαχαίρι να σκοτωθεί. Εδώ
είναι (που γίνεται φανερή) η υπομονή και η πίστη
των αγίων.
13-11 Και είδα άλλο θηρίο να ανεβαίνει από τη
γη, και είχε δύο κέρατα όμοια με Αρνίο, αλλά
μιλούσε σαν δράκος (Σατανικά λόγια).
13-12 Και όλη την εξουσία του πρώτου θηρίου
(Αντιχρίστου) την ενεργεί μπροστά του. Και κάνει
τη γη και όσους κατοικούν σ’ αυτή να
προσκυνήσουν το θηρίο το πρώτο, του οποίου
θεραπεύτηκε η θανάσιμη πληγή του. 13-13 Και κάνει θαυματουργικά σημεία μεγάλα,
ώστε και φωτιά κάνει να κατεβαίνει στη γη από
τον ουρανό μπροστά στους ανθρώπους.
13-14 Και παραπλανά αυτούς που κατοικούν
πάνω στη γη, εξαιτίας των θαυματουργικών
σημείων που του δόθηκε να κάνει μπροστά στο
θηρίο, λέγοντας σ’ αυτούς που κατοικούν πάνω
στη γη να κάνουν εικόνα στο θηρίο (Αντίχριστο),
ο οποίος είχε την πληγή της μάχαιρας και έζησε.
13-15 Και του δόθηκε να δώσει πνεύμα στην
εικόνα του θηρίου, ώστε και να λαλήσει η εικόνα
του θηρίου και θα πράξει έτσι, ώστε όσοι δεν θα
προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου, να
φονευθούν.
13-16 Και υποχρεώνει όλους, τους μικρούς και
τους μεγάλους, και τους πλούσιους και τους
φτωχούς, και τους ελεύθερους και τους δούλους,
να δώσουν σ’ αυτούς χάραγμα πάνω στο χέρι
τους το δεξί ή πάνω στα μέτωπά τους.
13-17 Και να μη μπορεί κανείς να αγοράσει ή να
πουλήσει παρά μόνο όποιος έχει το χάραγμα,
(που θα αναγράφει) το όνομα του θηρίου ή τον
αριθμό του ονόματός του.
13-18 Εδώ είναι η σοφία. Όποιος έχει νου ας
λογαριάσει από τα ψηφία του (διότι στην
Ελληνική τα γράμματα του αλφαβήτου
αντιστοιχούν σε αριθμούς), τον αριθμό του
θηρίου, γιατί είναι αριθμός ανθρώπου (διότι
άνθρωπος θα είναι ο Αντίχριστος)· και ο αριθμός
του είναι εξακόσια εξήντα έξι (666).